Φαρμακεύτρια - Κριτική

"Θέστυλι, πουν' οι δάφνες μου και που τα μαγικά μου;" 

Η Χρυσή Γιάντσιου μελετά και παρουσιάζει για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία του Θεάτρου τον Αρχαίο Ελληνικό Μίμο ή Δωρικό Θέατρο αλλιώς. Ανατρέχοντας στην ποίηση του Θεόκριτου και συγκεκριμένα από τα Ειδύλλια το πόνημα Φαρμακεύτριαι, μας παρουσιάζεται κάτι πραγματικά μοναδικό. 

Η Βάσια Βασιλείου όχι μόνο σκηνοθετεί αλλά και παίζει τον πολλαπλό ρόλο της Σιμαίθας. Μιας γυναίκας πληγωμένης από τον ερωτικό της σύντροφο Δέλφη που αφού την εκμεταλλεύτηκε την εγκατέλειψε για μια άλλη. Το πάθος της την οδηγεί να χρησιμοποιήσει μαγγανείες, βοτάνια, επικλήσεις σε θεούς και δαίμονες για να τον κάνει να επιστρέψει... ή να τον καταστρέψει διαφορετικά. Η Βάσια Βασιλείου πετυχαίνει απόλυτα τον στόχο της: δημιουργεί το σκηνικό, χορεύει, ψέλνει, μεταμορφώνεται,  γλυκαίνει αναπολώντας τις όμορφες στιγμές, καταριέται κι απειλεί με τα χειρότερα τον πρώην εραστή της, χρησιμοποιεί όλα τα πρωτεύοντα υλικά αυτού του κόσμου, το νερό, την φωτιά και την γη, και κάνει αυτόπτες μάρτυρες της ιεροτελεστίας της όλους τους θεατές αυτού του έργου.

Η Γυναίκα μετουσιώνεται από ερωμένη σε μάγισσα και θεά και χρησιμοποιεί τα μόνα μέσα που θα μπορούσε την εποχή που αναφέρεται το έργο για να πετύχει τον σκοπό της: στην απόλυτα ανδροκρατούμενη κοινωνία της αρχαιότητας, ως άλλη Μήδεια, με την μαγεία προσπαθεί να ανέλθει ψυχοσωματικά... Το αν το καταφέρνει τελικά δεν είναι το ζητούμενο εδώ, αυτό που μένει είναι η πληγωμένη αξιοπρέπεια κι η ανισότητα (που καλά κρατάει και στις μέρες μας, ίσως με άλλες μορφές).

Τα φορέματα, οι μάσκες, τα σκηνοθετικά βοηθήματα, ήχος και μουσικές, αέρας, φώτα, όλα μαζί κορυφώνουν την αστείρευτη δράση επί σκηνής της Βάσιας Βασιλείου και μας εισάγουν σε ένα εντελώς διαφορετικό θεατρικό κόσμο. Πιθανόν δεν είναι η ευκολότερη που έχετε δει, αλλά είναι μια παράσταση που άνετα στέκεται σε όποιο διεθνές ή εγχώριο φεστιβάλ καθώς πρόκειται για την επιτομή των παραστατικών τεχνών.

Info Παράστασης