Point Of View

InnerWish/Marauder/Sunburst live @ Piraeus 117 Academy/Review

Κωστής Γωγιός

Το Σάββατο 5/11 το Piraeus Academy γέμισε κόσμο που είχε έρθει να δει 3 ελληνικά συγκροτήματα. Άλλα στην πρώτη νεότητα τους (Sunburst), άλλα έχοντας γράψει την πλούσια ιστορία τους (Marauder) και άλλα με ιστορία μεν, που περνάνε τη δεύτερη και καλύτερη νεότητα τους δε (InnerWish). Η στήριξη στην ελληνική σκηνή δεν πρέπει να λαμβάνεται ως δεδομένη, οπότε ήταν πολύ ευχάριστο ότι πολύς κόσμος αποφάσισε να τιμήσει τη συγκεκριμένη συναυλία. Προσιτό εισιτήριο, 4 ώρες διάρκεια και ωραία συγκροτήματα, τι άλλο να ζητήσει κανείς;  

Sunburst 

Το πρώτο ελληνικό συγκρότημα που εμφανίστηκε στη σκηνή του Piraeus Academy ήταν οι 4μελείς Sunburst. Νέοι μόνο ως Sunburst, γιατί ως μουσικοί μόνο νέοι δεν είναι, όταν έχουν στη σύνθεση τους τον Gus Drax (Suicidal Angels)και τον Κώστα Μυλωνά, που τον είδαμε και μια εβδομάδα πριν με τους Foray Between Ocean. Οι Λαρισαίοι Sunburst έπαιξαν για πρώτη φορά στην Αθήνα το μελωδικό power metal τους και νομίζω ότι θα ακολουθήσουν κι άλλες πολλές. Δεμένοι, μελωδικοί, με καθαρό ήχο, με ωραίες συνθέσεις και ωραία απόδοση αυτών. Παρουσίασαν τραγούδια από το πολύ καλό ντεμπούτο τους “Fragments Of Creation” με ωραία και δυναμική σκηνική παρουσία. Ο Βασίλης Γεωργίου έχει εξαιρετική φωνή και πάνω στη σκηνή ζούσε τα κομμάτια άλλοτε πέφτοντας στα γόνατα και άλλοτε παίζοντας air guitar. Μπάσο στιβαρό και τεχνικό, ένας ντράμερ από άλλον πλανήτη με κτηνώδες παίξιμο κι ένας Gus Drax να κάνει επίδειξη τεχνικής και μελωδικού παιξίματος με συνεχή solo και tapping. Κατέβηκαν από τη σκηνή μετά από 40 λεπτά περίπου κερδίζοντας το ζεστό χειροκρότημα του κόσμου. Setlist: Out of the World, Dementia, Symbol of Life, Forevermore, Remedy of My Heart, Reincarnation, Break the Core. 


Marauder

Δεκαπέντε λεπτά μετά ανέβηκαν στη σκηνή οι Marauder και ξαφνικά είναι πάλι ‘80s. Αγνό heavy metal χωρίς διακοσμητικά και περιττά πράγματα. Ξεκίνησαν με το “Metal Warriors” από τον πολύ καλό τελευταίο δίσκο τους. Ο κόσμος φαινόταν να ανταποκρίνεται πολύ θετικά στα νέα κομμάτια, αλλά ήταν φανερό ότι αγαπούσε και τα παλιά και το έδειχνε τραγουδώντας πολλά μέρη τους και με χειροκροτήματα. “Free like an eagle” από το 1821 και ο κόσμος δείχνει πόσο αγαπάει αυτό το album. Ο Τάσος Κροκόδειλος των Spitfire ανέλαβε τα φωνητικά για τις συναυλίες και δεν ξέρω αν θα συνεχίσει ως τραγουδιστής (και) των Marauder αλλά θα έπρεπε. Ο τύπος έχει φωνάρα, πνευμόνια, έχει δέσει με την υπόλοιπη μπάντα, απογείωσε τα κομμάτια τόσο του “Bullethead” όσο και τα παλιότερα και φορούσε μπλουζάκι Ημισκούμπρια. Respect. Μας είπε ότι το 2000 είχε απορριφθεί από τους Marauder στην τότε audition, αλλά πλέον 16 χρόνια μετά είχε έρθει η ώρα του και το βλέπαμε όλοι. Οι 2 κιθαρίστες (Τσαούσης και Σωφρονάς) πετούσαν τα riffs-ξυραφιές τους ώμο με ώμο, οι στίχοι εξυμνούσαν ήρωες και πολεμιστές και ο κόσμος γούσταρε. “Face the mirror” για όλους αυτούς που χρησιμοποιούν τη δύναμη με τον λάθος τρόπο με τα ντραμς να θερίζουν κ τον τραγουδιστή να καταθέτει το λαρύγγι του. Ενημερωθήκαμε ότι ήταν η πρώτη τους συναυλία με τη νέα σύνθεση, κάτι που δεν νομίζω ότι θα το καταλαβαίναμε αλλιώς, καθώς ήταν δεμένοι. Τους ταιριάζει η νέα σύνθεση και νομίζω ότι θα τους βοηθήσει πολύ. “Greek Revolution Begins” και ο απαραίτητος κι αναμενόμενος χαμός σ’ αυτό το κομμάτι. Όπως και με το αγαπημένο μου (και πολλών άλλων) από το τελευταίο album “The Fall” με το οποίο έκλεισαν. 21:20 κατέβηκαν από τη σκηνή έχοντας αφήσει εξαιρετικές εντυπώσεις και υποσχέσεις για μια φρέσκια πνοή στην πορεία της ιστορικής μπάντας. Setlist: Metal Warriors, Free Like An Eagle, Son Of Thunder, Face The Mirror, Dark Legion, The Greek Revolution Begins, The Return Of The Warrior, The Fall. 


InnerWish 

H ώρα είναι 21:40 κι οι InnerWish μπαίνουν δυναμικά στο γεμάτο Piraeus Academy.  Κιθάρες να ξερνάνε riffάρες, σόλο, και ο Θύμιος Κρίκος και ο Μανώλης Τσίγκος να παίζουν δισολίες δίπλα-δίπλα. Ένας ήχος οδοστρωτήρας με τα ντραμς να καλπάζουν και τον Φραγκίσκο Σαμοΐλη να μην λυπάται το κοπάνημα δημιουργώντας ένα άκρως πορωτικό αποτέλεσμα. Ο Γιώργος Εικοσιπεντακης με φωνάρα, ξεσηκωτικός, δεμένος με τους άλλους και άνετος πάνω στη σκηνή σαν να ήταν πάντα στην μπάντα. Το μπάσο του Μαζαράκη βαρύ ασήκωτο και μελωδικό και τα πλήκτρα του Γεωργίου να προσθέτουν τις (παραπάνω από απαραίτητες) πινελιές. Ένα rhythm section που το ένιωθες να σε σφυροκοπά. Ο κόσμος φώναζε ρυθμικά το όνομα της μπάντας μέχρι και το τέλος, τραγουδούσε τις μελωδίες, χειροκροτούσε, έκανε headbanging και κυρίως περνούσε καλά.

Στο “Sirens” ανέβηκε η χορωδία των VoiceBox κι έδωσε άλλο τόνο τόσο στα κομμάτια όσο και σε όλη την συναυλία. Δεν νομίζω ότι έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο από ελληνικό συγκρότημα σε live.“Rain of a thousand years” με την χορωδία να τραγουδάει την εισαγωγή κ τον κόσμο να συνοδεύει ένα από τα καλύτερα κομμάτια της βραδιάς κ της ιστορίας τους. Χορωδία μαζί με riffάρες και headbanging= πόρωση. Έπος. Όπως είπαν κι οι ίδιοι αγάπησαν αμέσως τα χορωδιακά μέρη του κομματιού. Εμείς να δεις.

Οι InnerWish έπαιξαν τραγούδια από όλους τους δίσκους τους και πως να μην κρατήσει 2 ώρες το ταξίδι αυτό; 20 χρόνια ιστορίας είναι αυτά. 20 χρόνια κι όμως έβλεπες στο κοινό πολλούς πιτσιρικάδες που τραγουδούσαν μάλιστα και τους στίχους. Ο Εικοσιπεντάκης μπορεί να ήταν παρών μόνο στον τελευταίο δίσκο, αλλά τα παλιά κομμάτια ήταν σαν δικά του. Η χορωδία ταίριαζε απόλυτα με τη φωνή του και πραγματικά δημιούργησε ένα πανέμορφο αποτέλεσμα και στα 4 κομμάτια που συνόδευσε το συγκρότημα. Είναι αυτά τα πράγματα που κάνουν ένα συγκρότημα να δείχνει ότι «την ψάχνει» και είναι προορισμένο για πολλά. “Never let you down” αφιερωμένο στη γυναίκα του Εικοσιπεντάκη που έφερε στον κόσμο το δεύτερο παιδί τους. “Tame the seven seas” άλλο ένα κομμάτι που ειδικά στα ρεφρέν με τη βοήθεια της χορωδίας, των δεύτερων φωνητικών από τους 2 κιθαρίστες ανέβηκε 10 επίπεδα. Οι InnerWish έχουν ξαναγεννηθεί, έχουν σύνθεση φωτιά, έμπνευση, όρεξη κι όλα αυτά φαίνονται και μετουσιώνονται σε δισκάρες και συναυλιάρες. Άψογη συναυλία από αυτές που χαίρεσαι να βλέπεις, άψογη διοργάνωση και 3 ελληνικές μπάντες που έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους.

Setlist 

Machines Οf Fear, Eye Of The Storm, Chosen one, Dancer Of The Storm, Modern Babylon, Travellers In Time, Carry Your Cross, The Sirens (+Voicebox), Rain of a Thousand Years (+Voicebox), Broken, Feel The Magic, Midnight Call, Burning Desires, If I Could Turn Back Time, Silent Faces, Needles In My Mind, Never Let You Down, Kingdom Of The Prime (+Voicebox), Tame The Seven Seas (+Voicebox), Waiting For The Dawn, Inner Strength, Ready For Attack

Σχόλια χρηστών

Για να συμμετέχετε στην συζήτηση πρέπει να γίνετε μέλη. Λάβετε μέρος σε κάποια συζήτηση κάνοντας roll-over στο αρχικό σχόλιο και πατήστε το κουμπί "Απάντηση". Για να εισάγετε ένα νέο σχόλιο χρησιμοποιήστε την φόρμα στο τέλος της λίστας.

Για να σχολιάσετε αυτό το άρθρο θα πρέπει να είστε εγγεγραμμένο μέλος