Point Of View
I am leaving… - Κριτική
Νάγια ΠαπαπάνουΈνα ανθρώπινο ον, με το όνομα Zo , που λατρεύει τα κοτόπουλα, ετοιμάζεται να φύγει, σκέφτεται να φύγει, και είναι προφανές ότι θα προτιμούσε να μην φύγει χωρίς παρέα. Έτσι, λοιπόν μοιράζει εισιτήρια στους θεατές, τους ρωτά αν θέλουν να φύγουν, πού θέλουν να πάνε…
Ο κόσμος μας περιμένει!
Η Μαρίνα Μαυρογένη ερμηνεύει αυτή τη σόλο παράσταση κλόουν, ο χαρακτήρας της ξεκινά μια περιπέτεια ταξιδιού, αλλά πρώτα πρέπει να αποφασίσει αν θα φύγει ή όχι. Πριν από 6 χρόνια η Μαρίνα Μαυρογένη ερμήνευσε την παράσταση «Η χαρά της αποτυχίας», έπαιξε τη Χαρά, μια περσόνα που μοιράζεται τις σκέψεις της για την «αποτυχία» μέσω του χοροθεάτρου. Οι Zo και Χαρά μοιράζονται κάποια χαρακτηριστικά, έχουν κοινή αίσθηση του χιούμορ, όμως η περσόνα Zo ανήκει στο θέατρο κλόουν, ένα είδος που δεν βλέπουμε αρκετά στην Ελλάδα. Το θέατρο κλόουν είναι προσανατολισμένο στους χαρακτήρες και διερευνά τη δυναμική των αντιδράσεων του κλόουν στον κόσμο (Bristol Physical Theatre Project*). Ο εν λόγω χαρακτήρας που ερμηνεύει η Μαρίνα Μαυρογένη, είναι ένα πολύ κοινωνικό ον που αναζητά τη σύνδεση με το κοινό, και πράγματι μπορεί κανείς να νιώσει τη σύνδεση όχι μόνο με τον αυθόρμητο διάλογο, αλλά και μέσα από το στήσιμο των σκηνών.
Οι Gozde Atalay και Μαρίνα Μαυρογένη συν-σκηνοθετούν κι επιλέγουν να εκμεταλλευτούν όλο τον χώρο ακόμη και τα “τυφλά” εκείνα μέρη που εκτείνονται στο χώρο που περιβάλλει το ακροατήριο, γεγονός που κάνει το κοινό να αισθάνεται στο επίκεντρο αυτής της παράστασης, ως συμπαίκτες αυτής της πράξης. Έχουμε συνηθίσει σε “κλουουνέρι” όπου η γραμμή επικοινωνίας είναι κυρίως παντομίμα και κωμικά σκετς, όμως στην προκειμένη, ο χαρακτήρας Zo έρχεται σε επαφή και μέσω του λόγου, περιμένει το κοινό να ανταποκριθεί και οι απαντήσεις προωθούν τη δράση. Αυτή είναι μια γενναία επιλογή, επειδή ο ερμηνευτής εξαρτάται από τη διάθεση του κοινού, είναι πολύ γενναιόδωρο προς τους θεατές που αναλαμβάνουν μερική ευθύνη για την παράσταση. Έτσι, κάθε παράσταση πιθανώς διαφοροποιείται κατά τι ανάλογα με το κοινό.
Ο φωτισμός, ουσιαστικά ακολουθει τον χαρακτήρα Zo, είναι ένα φως που μετακινείται μαζί του, ακολουθώντας την κίνηση ή στάση, γι’ αυτό και η χρήση του φακού μέσα στο ξαφνικό σκοτάδι είναι μια υπέροχη σκηνή στην διάρκεια της παράστασης, καθώς εξαιρετικά εμπνευσμένη είναι και η σκηνή στη σοφίτα. Τα θεατρικά αντικείμενα, όπως οι αποσκευές και οι πλαστικές πάπιες, είναι ξεκαρδιστικά και φαίνεται πως αποτελούν το σκηνικό κέντρο για την ερμηνεία του χαρακτήρα. Η Μαρίνα Μαυρογένη, κινείται και κυριαρχεί στη σκηνή και το σκηνικό χώρο, η χορευτική της εκπαίδευση είναι εμφανής και δίνει έναν διαφορετικό τόνο στην τεχνική κλόουν. Συνηθίζουμε να βλέπουμε τους κλόουν ως αδέξιους, αλλά ο χαρακτήρας Zo δεν είναι ένας αδέξιος κλόουν, η υπέροχη αρμονική κίνηση υποτονίζεται από το κοστούμι: επίπεδα ρούχων, το ένα πάνω από το άλλο, περιορίζουν την εικόνα της κίνησης και δημιουργούν μια κωμική αναφορά, θα έλεγε κανείς ότι για να αποφύγει να πληρώσει επιπλέον αποσκευές ο πρωταγωνιστής μας φόρεσε όλη την γκαρνταρόμπα!
Η παράσταση I am leaving…, είναι υπέροχη. Η Μαρίνα Μαυρογένη μοιράζεται τον ενθουσιασμό με το κοινό και καταφέρνει να παρακινήσει το κοινό να αναλάβει δράση, τουλάχιστον όσους το επιθυμούν! Μην το χάσετε.
“I am leaving…” - Review
Zo is a human being. Zo loves chickens. Zo, is about to leave, contemplates on leaving, and it is rather obvious, Zo would rather not leave on them own. So, Zo shares tickets with the spectators, asks them if they want to leave, where do they want to go…The world is waiting for you and Zo!
Marina Mavrogeni performs this solo clown theater show, she is Zo, a human being who sets on a trip adventure, but first must decide whether or not to leave. 6 years ago, Marina Mavrogeni, performed the show “The Joy of Failure”; she played Chara (Joy), a persona that shares her thoughts about “failure” via dance theatre. Zo shares some of the traits of Chara - they share a common sense of humor - but Zo has evolved into a very specific persona of clown theater, a genre we don't see enough in Greece. Theatrical clowning is character-oriented and explores the dynamics of the clown’s reactions to the world (Bristol Physical Theater Project*). Zo, is a very social being that looks for connection with the audience, and indeed one can feel the connection not only with the spontaneous dialogue, but also with the setup of the scenes Zo is performing.
The stage direction, co-directed by Gozde Atalay and Marina Mavrogeni, takes advantage of the entire space and all hidden places, which makes the audience feel in the centre of this performance, as co-players of this act. We are used to clown theatre where the line of communication is mostly pantomime and comic stands, in this case, Zo contacts via addressed speech, expects answer and reply, which in return advance the action. This is a challenging setup, because the performer is codependent on the audience mood, it is very generous for the spectators that actually assume partial responsibility for the show, thus differentiating slightly each show.
Light design is very minimal, basically following Zo, however the use of torch light is a gig moment for the performance, as well as the scene at the attic on top of the stage. The theatrical props, such as the luggage and the plastic ducks, are hilarious, and there are scenes staged around these props. Marina Mavrogeni, works her way around the place she is performing, owning the stage and the surroundings, her dancing training is obvious and sets a different tone in her clown technique; you expect clowns to be clumsy, well Zo is not a clumsy clown, so to “downscale” the harmonious movement, Zo is overly dressed with layer after layer of clothes, as if they were trying to wear the entire wardrobe, to avoid paying the extra luggage!
“I am leaving…”, is a great show. Marina Mavrogeni shares the enthusiasm with the audience and succeeds in motivating the audience to take action, at least those who wish to do so! Don’t miss it.
* Bristol Physical Theatre Project, https://bptp.live/
Συντελεστές
Δημιουργία - ερμηνεία | Μαρίνα Μαυρογένη
Director | Gözde Atalay
Πρωτότυπη Μουσική | Βαγγέλης Ξυπόλυτος
Co director | Στέλλα Ευαγγελία Κασούμπη
Επικοινωνία | Ιωάννα Ιακωβίδη
Παραγωγή | Μικρός Κεραμεικός, Μαρίνα Μαυρογένη
Φωτογραφίες | Jana Rothe, Slap Studio
Trailer παράστασης | Slap Studio
*Η παράσταση απευθύνεται σε ενήλικες και παιδιά άνω των 14 ετών.
Ταυτότητα Παράστασης
Από την Κυριακή 3 Νοεμβρίου, κάθε Κυριακή στις 19:00
Για 6 παραστάσεις
Στον Μικρό Κεραμεικό, Ευμολπιδών 13, Αθήνα 118 54
Διάρκεια παράστασης: 55 λεπτά
Προπώληση εισιτηρίων: ticketservices.gr
Γενική είσοδος: 12 ευρώ προπώληση, 14 ευρώ στο ταμείο του θεάτρου
Μειωμένο (ΑΜΕΑ) : 5 ευρώ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
Kovacs live στην Ελλάδα
Η μαγευτική Kovacs επιστρέφει στην Ελλάδα για δύο αξέχαστες συναυλίες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη!
Το Αμάρτημα της Μητρός μου
Μια θεατρική διασκευή στο ομώνυμο διήγημα του Μποστ | 2ος Χρόνος μιας μοναδικής κωμωδίας | Έναρξη 1η Νοεμβρίου στο Θέατρο Στοά...
Σχόλια χρηστών
Για να συμμετέχετε στην συζήτηση πρέπει να γίνετε μέλη. Λάβετε μέρος σε κάποια συζήτηση κάνοντας roll-over στο αρχικό σχόλιο και πατήστε το κουμπί "Απάντηση". Για να εισάγετε ένα νέο σχόλιο χρησιμοποιήστε την φόρμα στο τέλος της λίστας.