Point Of View

José González @ Piraeus Academy - Review

Κωστής Γωγιός

Υπάρχουν συναυλίες που αρκετοί θα πάνε επειδή ο καλλιτέχνης είναι «όνομα» ή για να κοινοποιήσουν τη φωτογραφία και την παρουσία τους εκεί στα social media. Υπάρχουν, όμως, και συναυλίες που δεν είναι ”trendy”, που μπορεί να απευθύνονται σε λιγότερους, αλλά αξίζουν την προσοχή μας. Μια τέτοια περίπτωση είναι και ο Αργεντινοσουηδός José González, ο οποίος εμφανίστηκε στο Piraeus Academy την Κυριακή 21 Μαΐου. 

Ο José ανέβηκε χαμογελαστός στη σκηνή του Piraeus στις 21:30. Χαιρέτησε τον κόσμο ντροπαλά και με τα λόγια “It’s been a while. Glad to be back. Thanks for coming” πήρε την κιθάρα στα χέρια του, έκατσε και ξεκίνησε να παίζει το “With the Ink of a Ghost”, από τον τελευταίο του δίσκο “Vestiges and Claws”. Οι μινιμαλιστικές μελωδίες, ο ήχος της κλασσικής κιθάρας και τα απαλά και μελωδικά φωνητικά του γέμιζαν το Piraeus Academy και, παρόλες τις προσπάθειες του καιρού, έφερναν το Καλοκαίρι λίγο πιο κοντά. Όσο έπαιζε ο José επικρατούσε απόλυτη ησυχία και το μόνο που άκουγες ήταν η κιθάρα του, η φωνή του και το πόδι του να κρατάει τον ρυθμό. 

Ο José González χωρίς να παίζει σε όλα τα κομμάτια τεχνικά, έχει τον τρόπο να σε κρατάει μαγνητισμένο με το παίξιμο του και κυρίως το συναίσθημα που βγάζει. Αυτός ο ιδιαίτερος τρόπος παιξίματος, οι αρπισμοί στην κιθάρα που λοξοκοιτάνε προς τη Σάμπα και το άλλοτε γεμάτο πάθος και τεχνικό παίξιμο του όπως στο “Afterglow” σε κάνουν να ακούς προσεκτικά, προσπαθώντας να πάρεις όλες τις πληροφορίες και συναισθήματα που βγαίνουν από την κιθάρα του και τη φωνή του. H μουσική του πότε είναι γλυκιά σαν καλοκαιρινή βροχή και πότε καταιγιστική σαν φθινοπωρινή (ή έστω μαγιάτικη αυτές τις μέρες) μπόρα. Άλλωστε οι μελωδίες του είναι οικείες και ο ίδιος τόσο σεμνός και ντροπαλός, που δεν νιώθεις ότι βλέπεις έναν καλλιτέχνη στη σκηνή να τραγουδάει σε κοινό, αλλά κάποιον που ξέρεις χρόνια να τραγουδάει για σένα. Οι στίχοι του για την απώλεια ντυμένοι με την απαλή, μελωδική φωνή του, σε κάνουν να νοσταλγείς, να «ταξιδεύεις» και να μεταφέρεσαι νοερά αλλού. Ταξιδιάρικος, ευαίσθητος και ρομαντικός, είναι η απόδειξη πως ένας άνθρωπος μόνο με μια κιθάρα μπορεί να έχει να σου πει πολλά. 

Όσοι ήταν εκεί βίωσαν αυτά που εξιστορούσε με τα κομμάτια του, αντάλλαξαν πληροφορίες για το «γεια μας» στα Σουηδικά και στα Ελληνικά («Πως το λέτε εδώ; Gia mas; Εμείς Skål»), κρατούσαν το ρυθμό με παλαμάκια, τραγούδησαν το “Heartbeats” και κατάλαβαν από τις πρώτες νότες το “Lovestain” και το “Teardrop” των Massive Attack και το έδειξαν με επευφημίες. Ο ίδιος απλός, λιτός, με λίγα φώτα πάνω του και μοναδικό του όπλο τη φωνή του και τις κιθάρες του και ενίοτε το σφύριγμα του έκανε όσους τυχερούς ήμασταν εκεί να ταξιδέψουμε. Στις 22:30 μπήκε για λίγο μέσα, ξαναβγήκε σε ελάχιστα λεπτά μέσα σε χειροκροτήματα με ένα ντροπαλό ”efharisto poli” και έπαιξε μερικά κομμάτια ακόμα μέχρι τις 22:50, που μας έδωσε ραντεβού για την επόμενη φορά. Μια ιδιαίτερη συναυλία με έναν αισθαντικό και ρομαντικό καλλιτέχνη.  

Setlist

With the Ink of A Ghost, Stay In the Shade, Lovestain, Down The Line, The Forest, Hand On Your Heart, Every Age, Teardrop (Massive Attack Cover), Far Away, Leaf Off / The Cave, Open Book, Line Of Fire (Junip Cover), Afterglow, Stories We Build, Stories We Tell, How Low

Encore

Crosses, What Will, Heartbeats (The Knife cover)

Photos : Vicky Vakali


English Version

There are concerts that will attract people because the artist featured is well known or because people will attend them just to post their picture in the social media with a certain hashtag.  There are other concerts, not trendy, that may not be directed at great masses, but deserve our attention. Such is the case of the Argentian-Swedish José González, who appeared live in Piraeus Academy on Sunday 21st May. 

Ο José got on stage at 21Q30 with a smile on his face. He waved shyly at the audience and with the words “It’s been a while. Glad to be back. Thanks for coming” he took his guitar and his place and started playing “With the Ink of a Ghost”, from his latest album “Vestiges and Claws”. The minimalistic melodies, the sound of classic guitar and his soft and melodic vocals filled Piraeus Academy and despite the weather’s efforts, brought the summer a bit closer. When José was playing everything was quiet except for his guitar, his voice and his foot keeping the pace. 

José González doesn’t play all his songs technically, but he has the ability to keep you mesmerized with the feeling of his playing. His unusual way of playing, his classically-inspired playing with Brazilian and Argentian roots and his passionate and technical playing, for example in “Afterglow” keep you listening with all your senses, trying to get every emotion he lets out. His music is sweet like a summer rain and other times it comes pouring down like a storm in autumn. His melodies seem familiar and he is so modest that you don’t have the feeling you are watching an artist in front of an audience, but someone you know singing for you. His lyrics about loss, dressed with his beautiful voice make you feel nostalgic, “travel” and carry your spirit elsewhere. Sensitive, romantic and with a travelling attitude, he is the proof that just a man with a guitar can tell you a lot. 

Everyone who was there visualized his songs, exchange information about the word “cheers” in their native languages (“How it’s called here? Gia mas? We call it Skål”), kept the pace with his hands, sang the lyrics of “Heartbeats” and showed that they recognized “Lovestain” and Massive Attack’s “Teardrop” with acclamation and cheer. The artist himself was plain with a few lights on him and with his guitar, voice and sometimes whistling as his only weapons, helped us travel. He got off stage at 22:30 just to come back minutes later with a shy “thank you” in Greek and between applauses. He finished his set at 22:50 and renewed our date for the next time. A special and unusual concert from a romantic and sensuous artist. 

Setlist

With the Ink of A Ghost, Stay In the Shade, Lovestain, Down The Line, The Forest, Hand On Your Heart, Every Age, Teardrop (Massive Attack Cover), Far Away, Leaf Off / The Cave, Open Book, Line Of Fire (Junip Cover), Afterglow, Stories We Build, Stories We Tell, How Low

Encore

Crosses, What Will, Heartbeats (The Knife cover)

Photos : Vicky Vakali

Σχόλια χρηστών

Για να συμμετέχετε στην συζήτηση πρέπει να γίνετε μέλη. Λάβετε μέρος σε κάποια συζήτηση κάνοντας roll-over στο αρχικό σχόλιο και πατήστε το κουμπί "Απάντηση". Για να εισάγετε ένα νέο σχόλιο χρησιμοποιήστε την φόρμα στο τέλος της λίστας.

Για να σχολιάσετε αυτό το άρθρο θα πρέπει να είστε εγγεγραμμένο μέλος