Κρυφτό - Κριτική

Ο Μίτσελ, η Νταϊάν, ο Άλεξ και η Έλεν είναι ζευγάρια ανθρώπων. Τα ζεύγη αλλάζουν, οι ανάγκες προσαρμόζονται και το κυνηγι της ευτυχίας παίζει κρυφτό με την φιλοδοξία. 

Το έργο του Ντάγκλας Κάρτερ Μπιν,”Κρυφτό” (πρωτότυπος τίτλος The Little Dog Laughed) υπήρξε υποψήφιο για Βραβείο Τόνυ (2007) και Βραβείο Λόρενς Ολίβιε (2011). Η θεματική του έργου αφορά στην αναζήτηση της ευτυχίας ανάμεσα στο δίπολο της επαγγελματικής επιτυχίας και της συντροφικότητας. Μια τυχαία γνωριμία μεταξύ ενός ανερχόμενου κινηματογραφικού αστέρα και ενός εκδιδόμενου άντρα φέρνει στο προσκήνιο στενωπούς που αφορούν στην αποδοχή και την ανοχή της κοινωνίας στην διαφορετικότητα, με το φινάλε του έργου να έχει μια στυφή γεύση για την “κανονικότητα” και την θέση της στην ευτυχία. Ένα μωσαϊκό τυχαίων περιστατικών γύρω από τον πληρωμένο έρωτα και μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη φέρνει στην επιφάνεια την δυναμική του ελέγχου και της καταπίεσης προς όφελος της υλικής και κοσμικής ευδαιμονίας.

Ο Ρωμανός Μαρούδης σκηνοθετεί το έργο του Ντάγκλας Κάρτερ Μπιν, σχεδόν με κινηματογραφικό τρόπο, διατηρώντας τους ηθοποιούς σταθερούς και την κίνηση τους γύρω από μια εικαστική αποτύπωση ενός “κενού τόπου”. Τα σκηνικά του Βασίλη Παπατσαρούχα είναι κύβοι εμπνεόμενοι από τα έργα του Μοντριάν, που δημιουργούν επίπεδα πάνω στον σκηνικό χώρο ενώ ταυτόχρονα περιχαράζουν την ολιγόχρονη ευτυχία του ζευγαριού των Μίτσελ και Άλεξ. Γύρω από τα σκηνικά κινούνται η Νταιάν και η Έλεν σαν “καρχαρίες” που περιπολούν το θήραμα τους, αν και αναπτύσσουν την κίνηση τους καρτεσιανά στις σκάλες της σκηνής και του ακροατηρίου. Οι φωτισμοί και η μουσική παραπέμπουν σε κλαμπ ή εκδήλωση τύπου “κόκκινο χαλί”, σαν να παρακολουθούμε μέσα από τον φακό παπαράτσι. 

Οι μονόλογοι της Νταιάν, είναι φλεγματικοί, ιδιοφυείς, και πραγματικά υποδεικνύουν την ωραία μετάφραση, όμως η Μακιαβελική προσωπικότητα της Νταϊάν που τόσο γλαφυρά αναπτύσσεται στο κείμενο δεν αντικατοπτρίζεται επί σκηνής, παρά την μελέτη των κειμένων και την γενναιότητα με την οποία αντιμετωπίζει τον ρόλο της η Ευαγγελία Βουκάντση. Αντίστοιχα ο χαρακτήρας της Έλεν, μιας γυναίκας που φαινομενικά διατηρεί την ανεξαρτησία της ενω στηρίζεται εξ ολοκλήρου στους άντρες που την πλαισιώνουν, μειοδοτεί ερμηνευτικά, με εξαίρεση τον μονόλογο της Δήμητρα Μπαντή πριν “το κουκούλωμα” που είναι ευθύβολος προς το κοινό, τίμιος με μια γήινη σχεδόν διάθεση. Ο ρόλος του Άλεξ εμφανίζεται πολύ πληρέστερος στην δραματική του απόδοση από τον Πάνο Κούλη που ερμηνεύει έναν Άλεξ “ελεύθερο” σε αντιδιαστολή με τον Μίτσελ του Δημήτρη Τσιγκριμάνη που χειραγωγείται απόλυτα και δογματικά από την Νταϊάν. Η ερωτική σκηνή των Άλεξ και Μίτσελ, είναι υπέροχα φωτισμένη, η επιμέλεια της κίνησης συντείνει στην μαγεία της στιγμής και το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα είναι άρτιο. 

Η σκηνοθεσία προσβλέπει σε σημαντικές ερμηνείες από τους ηθοποιούς οι οποίοι είναι απόλυτα εκτεθειμένοι στην εκφορά των λόγων τους, σταθεροί σαν να τους κινηματογραφεί κάποιος με μια κάμερα, οι κινήσεις τους “μικρές” χωρίς την επέκταση στον χώρο, την προέκταση της ενέργειας τους στον θεατρικό τόπο. Μια σειρά από “πόζες και λόγια”, ελάχιστη σωματική επαφή, μόνο κατά την ερωτική πράξη και στο αγκάλιασμα δύο φίλων. Λίγο πριν το φινάλε τέσσερις άνθρωποι που συνδέθηκαν βαθιά, στέκονται χωρίς να αγγίζονται, σχεδόν χωρίς να κοιτιούνται, με το βλέμμα μπροστά σε ένα φακό που καιροφυλακτεί να απαθανατίσει την στιγμή. Είναι μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση, προκλητική θα έλεγα, γιατί συνομιλεί με το κείμενο, όμως φοβάμαι ότι η απόδοση αυτής της πρόθεσης στην σκηνή δεν μεταγράφηκε πλήρως. 

Το “Κρυφτό”, είναι ένα πολύ καλογραμμένο έργο, ευφυές, κωμικό όπως τα σενάρια του Γούντι Άλεν, με σχεδόν βιτριολικό χιούμορ που θίγει την υποκρισία του καλλιτεχνικού κόσμου, άλλωστε κι οι καλλιτέχνες μέρος της ίδιας κοινωνίας που επιχειρούν να ασκήσουν κριτική είναι. 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Μετάφραση: Αικατερίνη-Ελικωνίδα Μαρούδη, Σκηνοθεσία: Ρωμανός Μαρούδης, Σκηνικά-Κοστούμια: Βασίλης Παπατσαρούχας, Επιμέλεια κίνησης: Αυγουστίνος Κούμουλος, Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος, Βοηθός σκηνοθέτη: Ειριάννα Τσίτουρα, Φωτογραφίες & τρέιλερ: Πάτροκλος Σκαφιδάς, Επικοινωνία: Γιώτα Δημητριάδη 

Παίζουν: Ευαγγελία Βουκάντση, Πάνος Κούλης, Δήμητρα Μπαντή, Δημήτρης Τσιγκριμάνης

Θέατρο Altera Pars: Μεγάλου Αλεξάνδρου 123

Παραστάσεις: Δευτέρα και Τρίτη στις 21.00 

Εισιτήρια: 15 (γενική είσοδος), 12 (ανέργων, άνω των 65 και ΑΜΕΑ

Διάρκεια: 95 λεπτά 

Η παράσταση είναι ακατάλληλη για ανηλίκους 

Προπώληση: more.com 

Τηλέφωνο κρατήσεων: 21 0 44 08 755