Μπλου - Κριτική

Η Αν είναι μια ευχάριστη νεαρή κοπέλα που μεγάλωσε σε ορφανοτροφείο. Ο κ. Σμιθ, κηδεμονεύει δύο παιδιά, την Λιζ και τον Λουκ Κομπς, τα οποία πρόσφατα έχασαν την τροφό τους και οικονόμο του σπιτιού. Η Αν έχει μια μοναδική ευκαιρία να βρει δουλειά και στέγη ταυτοχρονα ως οικονόμος των αδελφών Κομπς, αλλά κανείς δεν την προετοιμάζει για τις συνθήκες εργασίας. Τι θα συμβεί όταν η Λιζ και ο Λουκ υποκύψουν στα βέλη του έρωτα; Τι μπορούν να κάνουν η Αν και ο κ. Σμιθ για να τους προστατέψουν; 

Η Ηρώ Κισσανδράκη εμπνέεται από ένα αληθινό γεγονός στην Αμερική το 1957, αναπτύσσει την δραματουργία με πλήρη συνέπεια ως προς τα πραγματικά δεδομένα αλλά όπως κάθε ιστορία, οι προεκτάσεις που ο θεατής μπορεί να αναγνώσει είναι όσες και οι προσλαμβάνουσες του. Ο πυρήνας της δραματουργίας της είναι η απομόνωση και αποδοχή, ή η αποδοχή της απομόνωσης, αν και τελικά,  με την συμβολή των γενετήσιων ορμών, το κοινωνικό ένστικτο υπερνικά. Διάλογοι και αφηγηματικά τμήματα της δραματουργίας, ακολουθούν ένα λόγο καθημερινό, ενίοτε απλοϊκό, τονίζοντας την πολυπλοκότητα των συνθηκών που βιώνουν οι χαρακτήρες του έργου. Η σκηνοθεσία, την οποία επίσης υπογράφει η Ηρώ Κισσανδράκη, δημιουργεί μικρές σκηνές, αρκετά ανάγλυφες, σχεδόν εικονογραφημένης αφήγησης. Είναι σημεία του σκηνικού που υφίστανται κι άλλα που εννοούνται μέσω παντομίμας (πχ. η πόρτα του σπιτιού), και σκηνές που ενεργοποιούν όλο τον χώρο (η Λιζ χρησιμοποιεί την σκάλα ανάμεσα στα καθίσματα των θεατών, κι ο Γιώργος Αλεβυζάκης ως νεαρός ερωτοχτυπημένος, τον διάδρομο εισόδου στο χώρο). Δεν υπάρχει μια ενιαία συνθήκη, ο ρεαλισμός του σκηνικού κατα περίπτωση δεν είναι αρκετός, κι ενεργοποιούνται άλλα σκηνοθετικά συστήματα, πιθανόν για να ενισχύσουν αυτή την αμφίπλευρη διάθεση της δραματουργού: μια αληθινή ιστορία που μπορεί να αναδείξει ευρύτερους συμβολισμούς. 

Η Μάρθα Φωκά, έχει φιλοτεχνήσει μάσκες για πάρα πολλές και ξεχωριστές παραστάσεις,  (“Λιωμένο Βούτυρο”, “Golfω  2.3beta”, “...et moralité” κ.α.), στην παράσταση “Μπλου”, οι μάσκες του Λουκ και της Λιζ συνοψίζουν την ιστορία των αδελφιών Κομπς. Παράλληλα οι ερμηνείες των Δημήτρη Τσιγκριμάνη και Χρύσα Κοταράκου, εντοπίζουν περισσότερο την προσοχή στην φωνή και την χροιά του λόγου παρά το σώμα και την κίνηση. Μολονότι, το “παιδί” που ανακαλύπτει ο ηθοποιός κατά την άσκηση με την μάσκα, είναι εμφανές στην ερμηνεία αμφότερων, σε μεγάλο μέρος παραμένει σε πρωτόλεια επίπεδα. Οι θεατές δεν μπορούμε παρά να εστιάσουμε στις μάσκες που φορούν, αλλά οι μάσκες δεν γίνονται μέρος της ερμηνείας, τουναντίον η ερμηνεία γίνεται μέρος της μάσκας, ίσως για αυτό και υπερισχύει η φωνή της σωματικότητας. Η Ηρώ Κισσανδράκη και ο Γιώργος Αλεβυζάκης παίζουν χωρίς μάσκα, κι εδώ όμως συναντούμε διαφορετική προσέγγιση, καθώς η Κισσανδράκη επιμένει σε μια ουδέτερη έκφραση, σαν να φορούσε μάσκα, ενώ ο Αλεβυζάκης συμμετέχει του κάθε ρόλου με κάθε εκφραστικό του μέσο. 

Η παράσταση “Μπλου”, είναι ιδιαίτερη, διηγείται μια ιστορία που έχει αφετηρία αληθινά γεγονότα, αποφεύγει τις δραματικές κορυφώσεις αλλά δημιουργεί μια ατμόσφαιρα σασπενς, ταυτόχρονα επιλέγει να καταφεύγει στο χιούμορ, λίγο “μαύρο” πιθανώς, αλλά ικανό να αποκλιμακώσει τις εντάσεις. 

Συντελεστές της παράστασης:

Σκηνοθεσία & Σύλληψη-Δραματουργία:  Ηρώ Κισσανδράκη, Κινησιολογία: Γιάννα Μελλά, Μουσική Σύνθεση: Γιώργος Μιζήθρας, Σκηνικά: Alexandra Kal, Κοστούμια: Ηρώ Κισσανδράκη, Κατασκευή Κοστουμιών: Atelier Tsiouni, Μάσκες: Μάρθα Φωκά, Βοηθός Σκηνοθέτη: Γιάννα Μελλά, Φωτογραφίες - Trailer: Χρήστος Συμεωνίδης, Οργάνωση Παραγωγής: Καίτη Αυγουστάκη, Παραγωγή: URBAN THEATRE, Επικοινωνία: Γιώτα Δημητριάδη

Ηθοποιοί: Δημήτρης Τσιγκριμάνης, Χρύσα Κοταράκου, Γιώργος Αλεβυζάκης, Ηρώ Κισσανδράκη

Θέατρο 104, Ευμολπιδών 41, Αθήνα 118 54 (Μετρό Κεραμεικός), 695 126 9828

Παραστάσεις: Σάββατο και Κυριακή στις 21:15  στο Black Box του Θεάτρου 104

Τιμές εισιτηρίων: 12ευρώ ενιαίο, 8ευρώ μειωμένο 

Διάρκεια: 80 λεπτά 

Προπώληση