Point Of View

Το Δάνειο - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Τι είστε διατεθειμένος να κάνετε για να πάρετε ένα δάνειο; Πόσες εγγυήσεις θα ζητήσετε για να δώσετε ένα δάνειο; Ποιο είναι το όριο σας; «Θα σας το πω απλά: αν δεν μου δώσετε το δάνειο, θα πηδήξω τη γυναίκα σας.»

Στον κήπο του Θεάτρου «Χυτήριο» παρουσιάζεται η κωμωδία «Το δάνειο» του Τζόρντι Γκαλθεράν σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μυλωνά. «Το δάνειο» (2103) του σημαντικού σύγχρονου Ισπανού συγγραφέα Τζόρντι Γκαλθεράν, κέρδισε το Νοέμβριο 2011 το πρώτο βραβείο στο «Τουρνουά Σύγχρονου Καταλανικού Θεάτρου» της Τζιρόνα κι έχει παιχτεί σε πολλές γλώσσες σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία.

Την μετάφραση του έργου υπογράφει η μεταφραστική ομάδα Els de Paros (Οι Παριανοί) που σχηματίστηκε τον Αύγουστο του 2009 στο Σπίτι της Λογοτεχνίας του ΕΚΕΜΕΛ στην Πάρο, ως απότοκο του σεμιναρίου θεατρικής μετάφρασης από τα καταλανικά στα ελληνικά και αντίστροφα με συντονίστρια τη Μαρία Χατζηεμμανουήλ. Παραδίδουν ένα κείμενο που ρέει απρόσκοπτα, με υπέροχα λεκτικά μπρα ντε φερ και σπαρταριστό ρυθμό. 

Ο Δημήτρης Μυλωνάς, σκηνοθετεί το έργο του Γκαλθεράν, μεταχειριζόμενος αρκετά την λογική των gangs. Κατορθώνει να εντοπίσει και να ορίσει την ένταση και την αντιπαλότητα μεταξύ ενός πανέξυπνου αλλά απελπισμένου δανειολήπτη κι ενός ακραιφνούς τραπεζίτη. Το έργο βρίθει πολιτικών αιχμών χωρίς όμως να γίνεται πολιτικό. Αντιθέτως, παρά το γεγονός ότι θίγει το τραπεζικό σύστημα, καταλήγει να υποσκάπτει αυτή την ίδια την συστημική διαμάχη. Οι δύο πρωταγωνιστές, αν και χτίζουν τους ρόλους τους με διαφορετικά μέσα, όπου ο Σωτήρης Χατζάκης αντλεί έμπνευση από γνωστές κι αγαπημένες σκηνές του Ελληνικού κινηματογράφου του ’60, έχουν μια γοητευτική χημεία επί σκηνής. Παρά τον ανοιχτό χώρο, και το αστικό περιβάλλον, ο Δημήτρης Μυλωνάς κατορθώνει να μεταφέρει αυτή την συχνά σπαρταριστή μέσα στην τραγικότητα της, αλλά και επίπλαστη μάχη των τάξεων, όπως αυτή λαμβάνει χώρα σε να κλειστό γραφείο τραπεζίτη.

Τα σκηνικά (Έρση Δρίνη) και τα κοστούμια (Γιάννης Μετζικώφ) υποστηρίζουν τον ρεαλισμό και αναδεικνύουν την σκηνοθετική πρόθεση. Διατηρώ επιφυλάξεις για το ηχητικό περιβάλλον στην εισαγωγή του έργου, και σε καίρια σημεία της παράστασης, διότι λόγω υψηλής έντασης αποδιοργανώνει την ακρόαση της ερμηνείας των ηθοποιών. Ο ρυθμός της ερμηνείας των ηθοποιών υποστηρίζει τον κωμικό χαρακτήρα του έργου ενώ οι εντάσεις τους διατηρούν το ενδιαφέρον του θεατή και ενισχύουν τις δραματικές ανατροπές. Έτσι, όταν η ένταση της μουσικής παρεμβάλλεται του λόγου τους, αντί να ενισχύει την δραματική συνθήκη δυσχεραίνει την παρακολούθηση της ερμηνείας του κειμένου.

«Το δάνειο» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μυλωνά με τον Σωτήρη Χατζάκη και τον ίδιο στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, αποτελεί μια παράσταση που κινείται στο χώρο της κωμωδίας, σκορπώντας απλόχερα το γέλιο. Ταυτόχρονα δίνει τροφή για σκέψη και ενεργό προβληματισμό, κάτι που είναι ίδιον του σύγχρονου ισπανόφωνου θεάτρου, που είναι ιδιαίτερα προσφιλές στο Ελληνικό κοινό. 

Info Παράστασης


Σχόλια χρηστών

Για να συμμετέχετε στην συζήτηση πρέπει να γίνετε μέλη. Λάβετε μέρος σε κάποια συζήτηση κάνοντας roll-over στο αρχικό σχόλιο και πατήστε το κουμπί "Απάντηση". Για να εισάγετε ένα νέο σχόλιο χρησιμοποιήστε την φόρμα στο τέλος της λίστας.

Για να σχολιάσετε αυτό το άρθρο θα πρέπει να είστε εγγεγραμμένο μέλος