Τα Παιδιά του Ήλιου - Κριτική

Το 1905, ο Μαξίμ Γκόρκι συλλαμβάνεται και φυλακίζεται στο φρούριο Πετροπαβλόφσκ, κατά τη διάρκεια της αποτυχημένης επανάστασης του 1905 κι εκεί μέσα γράφει ένα βιβλίο που φαινομενικά αναφέρεται στην επιδημία χολέρας του 1862, “Τα παιδιά του Ήλιου”.  Στα πρότυπα του Τσεχοφικού θεάτρου, με τον Τσέχοφ συνδεόταν φιλικά και αλληλογραφούσαν, ο Γκόρκι, γράφει ένα έργο για μια πλούσια, οικογένεια διανοούμενων και καλλιτεχνών και του φιλικού τους περίγυρου. Ο Πάβελ Φιοντόροβιτς Προτάσοφ,  είναι ένας επιστήμονας, αφοσιωμένος στην έρευνα, που ελάχιστα τον απασχολεί η καθημερινότητα, ή οι βασικές ανάγκες ακόμα και της συζύγου του, Γελένα, οδηγώντας την σχεδόν στην απιστία με τον φίλο του, πρώην συμφοιτητή και νυν ζωγράφο Ντμίτρι Βαγκίν. Η αδελφή του Λίζα, ένας άνθρωπος που έχει αποτραβηχτεί από την κοινωνική ζωή, με κλονισμένη υγεία, αρνείται συστηματικά τις προτάσεις γάμου του Μπόρις Τσεπουρνόι, κτηνιάτρου. Η αδελφή του Μπόρις, Μελάνια, ερωτευμένη με τον Πάβελ, επισκέπτεται τακτικά την έπαυλη του Πάβελ, και δεν διστάζει να δηλώσει ευθέως στον ίδιο και την Γελένα την λατρεία και αφοσίωση στο πρόσωπο του επιστήμονα. Όσο εντός της έπαυλης μαίνονται τα πάθη και οι φιλοσοφικές συζητήσεις περί τέχνης, επιστήμης και σωτηρίας της ανθρωπότητας, η πόλη δηλητηριάζεται από τα πειράματα του Πάβελ, εξαιτίας ρωγμών στην δεξαμενή εναπόθεσης των επικίνδυνων ουσιών.

“Τα Παιδιά του Ήλιου”, αν και από τα πιο άγνωστα έργα του Γκόρκι, τα τελευταία χρόνια τυγχάνει αναγνώρισης και αποδοχής από το κοινό (πριν 7 χρόνια ανέβηκαν από τον Νίκο Μαστοράκη στο Θέατρο Τέχνης). Οι Indigo Theatre Project πρωτοπαρουσίασαν το έργο του Γκόρκι, σε σκηνοθεσία Γιάννα Δ. Γκιώνη τον Ιανουάριο 2022, και τώρα συνεχίζουν στο θέατρο Αλκμήνη με έναν δεύτερο κύκλο παραστάσεων. Η σκηνοθέτης σημειώνει: “Ποια είναι η ευθύνη των διανοουμένων, των καλλιτεχνών αλλά και κάθε ατομικότητας εν τέλει όταν η ανθρωπότητα υποφέρει;”. Δια στόματος Λίζας αδελφής του Πάβελ, έρχεται η απάντηση:”Είστε όλοι σας τυφλοί, έχετε όλοι σας μεθύσει από τα ωραία λόγια και τις ωραίες ιδέες, ενώ εγώ είδα πώς ξεχύθηκε στους δρόμους το μίσος... Κάποια φορά η οργή τους θα πέσει πάνω σας». 

Ο λόγος του Γκόρκι, βαδίζει σε μια επαναστατική κατεύθυνση αμβλύνοντας την διάσταση ιντελιγκέντσιας και εργατικής τάξης. Στην παράσταση των Indigo Theatre Project, χωρίς να εκπίπτει το πολιτικό και φιλοσοφικό διακύβευμα δίνεται χώρος σε μια πιο χιουμοριστική και κωμική αποτύπωση των ανθρωπίνων παθών. Αρχικά, το σκηνικό και τα κοστούμια αναφέρονται στο παρόν, σε ένα παρόν που ίσως δεν απέχει από το χάσμα που εμφανίζει ο Γκόρκι στο έργο του. Τα διαφανή πάνελ που συμπληρώνουν τον σκηνικό χώρο, γίνονται πάνελ προβολής για τα βίντεο, με αριστουργηματική στιγμή το κοντινό πλάνο μιας “άφωνης κραυγής” από την Μ. Πανάγου. Αυτή η διάσταση αισθητικής και ιστορικότητας της αφήγησης, είναι ευχάριστη και ανανεωτική, αν και σε κάποια σημεία φαίνεται να προσπερνά την κρισιμότητα του λόγου των χαρακτήρων προς όφελος του κωμικού στοιχείου. Η κωμικότητα, η οποία ούτως ή άλλως υφίσταται στο ίδιο το έργο του Γκόρκι - συχνά το κωμικό και τραγικό είναι αδελφό ζευγάρι -, διαρρέει τις πολιτικο φιλοσοφικές ανησυχίες στο κοινό, προσπερνώντας πιθανές ιδεολογικές αντιδράσεις. 

Οι ηθοποιοί εν συνόλω διακρίνονται για την εξαιρετική διασύνδεση, ενέργεια και χημεία, έχουν δουλέψει πολύ και αυτό φαίνεται στην σκηνική τους διάδραση. Ο Μπόρις (Ιορδάνης Καλέσης) και η Λίζα (Μυρτώ Πανάγου), φέρουν την δραματική ανατροπή από θέση ρόλου, και συνδυάζουν όμορφα την ερμηνευτική τους προσέγγιση, ειδικά στην περίπτωση του Ιορδάνη Καλέση που φαινομενικά είναι πιο εξωστρεφής ως Μπόρις απ’ ότι η Λίζα. Η Σοφία Λαμπιδώνη, εκπλήσσει με την υπέροχη ερμηνεία του τραγουδιού στα ρωσικά στο φινάλε του έργου επιδεικνύοντας ένα εξαιρετικό ηχόχρωμα φωνής που δεν χρησιμοποιεί ως Γελένα. Στον ρόλο της Μελάνια, η Γεωργία Σοφού, προκαλεί συχνά το γέλιο, ως ερωτευμένη με τον Πάβελ, ενώ αντιμετωπίζει την τραγική διάσταση του ρόλου της με απόσταση. 

Η Γιάννα Δ. Γκιώνη, μεταφέρει στην σκηνή το έργο του Μαξίμ Γκόρκι, με διάθεση ανανεωτική, ακολουθεί την ροή του, κι επιταχύνει τους ρυθμούς εξέλιξης εστιάζοντας στην κωμικοτραγική διασταση των σκηνών. 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Συγγραφέας: Μάξιμ Γκόρκυ, Μετάφραση-Σκηνοθεσία: Γιάννα Δ. Γκιώνη, Σκηνογραφία: Γιάννα Α. Γκιώνη, Πρωτότυπη μουσική: Ορέστης Τάνης, Φωτισμοί: Θωμάς Οικονομάκος, Φωτογραφίες: Ηλίας Τσαντός, Μίμης Δημόπουλος, Video game designer: Κατερίνα Ζαρταλούδη,Επιμέλεια Ρωσικών (τραγούδι): Δημήτρης Μ. Μόσχος, Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη 

Ερμηνεία (αλφαβητικά): Άννα Αναστασοπούλου, Μάρκος Γέττος, Ιορδάνης Καλέσης, Μαριλένη Κουζού, Κίμωνας Κουρσόπουλος, Σοφία Λαμπιδώνη, Κωνσταντίνος Μαρούγκας, Μυρτώ Πανάγου, Γιάννης Πετρίδης, Γεωργία Σοφού.

Θέατρο Αλκμήνη, Αλκμήνης 8-12, Γκάζι, Τηλέφωνο: 210 3428650

Παραστάσεις: Κυριακή στις 21:15

Διάρκεια: 105 λεπτά

Εισιτήρια:  14€-Προπώληση, 15€-Ταμείο Θεάτρου, 12-€Μειωμένο, 8€-Ατέλειες 

Προπώληση εισιτηρίων: Viva.gr